Κυριακή 29 Μαρτίου 2009

Οι κουρασμένοι χάνουν την μάχη...έγραψε ο Μπρεχτ...(κι εγώ,αν και ακούραστη, χάνω)

Eνας συνήθης μισθωτός, αν δεν έχει χάσει τα λογικά του, δεν θα σκεφτόταν να μπει στο γραφείο του ιδιοκτήτη της επιχείρησης και να τον απειλήσει λέγοντας «έχω κουραστεί, αν δεν μου αυξήσεις τον μισθό φεύγω». Ενας μάνατζερ θα απέφευγε να απειλήσει τους καταναλωτές ότι αν δεν σπεύσουν να κάνουν αγορές από την επιχείρησή του, θα την κλείσει, διότι έχει κουραστεί να κυνηγάει πελάτες με το τουφέκι. Ενας βουλευτής δεν θα έλεγε στους ψηφοφόρους της εκλογικής περιφέρειάς του ότι κουράστηκε και, αν δεν τον υπερψηφίσουν, θα πάει σπίτι του - και οι λίγοι που το είπαν, ως γνωστόν, δεν τήρησαν τη δέσμευσή τους.
Ολοι τα τυπικά δείγματα ημών των ιθαγενών κατά κανόνα επιδιώκουν να έχουν διαφορετική συμπεριφορά.
Επιδιώκουν να δείχνουν, παραδείγματος χάριν, πόσο πρόθυμα και ακούραστα εργάζονται για το καλό της επιχείρησης - ενίοτε και χωρίς να το πολυπιστεύουν. Να εμπνέουν τους υφισταμένους τους με το προσωπικό παράδειγμά τους για να εργάζονται εντατικότερα και αποδοτικότερα - κι όταν κουράζονται οι καλοί μάνατζερ, πάντως δεν επιδεικνύου
ν την κούρασή τους. Οι επιχειρηματίες επιδιώκουν να δείχνουν δυνατοί, ώστε να κερδίζουν την εμπιστοσύνη του πελάτη τους - και, πάντως, δεν μετατρέπουν την κούρασή τους σε πρόβλημα της εταιρείας τους. Οι βουλευτές κάνουν ό, τι μπορούν για να δείχνουν δυνατοί, ακμαίοι, αφοσιωμένοι στα κοινά μέχρι τελευταίας ρανίδος ώστε να πείθουν τους πολίτες να τους εμπιστεύονται τη διαχείριση των υποθέσεών τους. Η Ελλάδα διαθέτει έναν πρωθυπουργό που δεν διακατέχεται από τέτοια «ταμπού». Διακηρύσσει ότι είναι κουρασμένος και ότι αν δεν τον εμπιστευθούν πάλι οι πολίτες, τότε θα πάει σπίτι του. Ενας από τους ακροατές του το δημοσιοποίησε. Η κυβέρνηση το επιβεβαίωσε. Ο πρωθυπουργός δεν θέλησε να το διαψεύσει προσφεύγοντας, έστω, σε ένα από τα (τόσα ...; ) κατά συνθήκην ψεύδη. Ως πρωθυπουργός, ο κ. Κ. Καραμανλής είπε «είμαι κουρασμένος» - και, προφανώς, το εννοεί. Οσον αφορά την παραίτησή του αν ηττηθεί στις εκλογές, είναι περίπου αναπόφευκτη: κατά κανόνα, όποιος δεν επανεκλέγεται παραιτείται από την ηγεσία του κόμματός του - αυτό συμβαίνει σε όλον τον κόσμο, αυτή είναι και η ελληνική παράδοση. Ως εκ τούτου, δεν ενδιαφέρει παρά μόνον τον ίδιο. Οσον αφορά, όμως, την εδώ και καιρό σταθερά επαναλαμβανόμενη δήλωση «είμαι κουρασμένος», μας ενδιαφέρει όλους - είτε τον ψηφίσαμε είτε όχι. Επί του παρόντος, επιβεβαιώνει το κυβερνητικό πρόβλημα του τόπου. Ισως, μάλιστα, το επιτείνει. Η έννοια «κουρασμένος πρωθυπουργός», από τις κυβερνήσεις όλων εκείνων των χωρών που δεν είναι συνηθισμένες σε νεοελληνικές ελευθεριότητες, μεταφράζεται ως «πρωθυπουργός υπό προθεσμία», αδύναμος - τι διαπραγματεύσεις, λοιπόν, θα μπορούσε να κάνει στις Βρυξέλλες; Από την κρατική μηχανή, η πρωθυπουργική παραδοχή προφανώς δεν θα ερμηνευθεί ως πρόσταγμα για σκληρή εργασία. Στο σύστημα της διαπλοκής, θα επιβεβαιωθεί η ανάγκη επιτάχυνσης όλων των business της τελευταίας ώρας - αύριο θα είναι αργά. Και τα στελέχη της Ν. Δ. ήδη την έχουν ερμηνεύσει με τον τρόπο τους και προετοιμάζονται για τη διαδοχή. Αυτά όσον αφορά το παρόν. Οσον αφορά το άμεσο μέλλον, θα δούμε αν επιβεβαιωθεί ο Μπρεχτ: «Οι κουρασμένοι χάνουν τη μάχη» ...;

Καθημερινή

Υ.Γ. Μου έκανε εντύπωση μια τέτοια δήλωση που φέρεται να έκανε ο κ.Πρωθυπουργός. 'Οχι γιατί δεν είναι ανθρώπινη, και από αυτή την πλευρά απολύτως αποδεκτή, αλλά γιατί ήθελα να πιστεύω ότι ο καπετάνιος είναι ο τελευταίος που εγκαταλείπει το καράβι στην τύχη του και όχι ο πρώτος ή από τους πρώτους. Μόνο εγώ αισθάνομαι ότι με αυτή την ομολογία γίνομαι θύμα ενός ψυχολογικού εκβιασμού? Η αναμενόμενη ήττα του στις εκλογές δε σημαίνει για μένα, τον απλό πολίτη, αβεβαιότητα? δε μου δημιουργεί την αίσθηση ότι κανείς από τους τωρινούς υπουργούς δε θα δώσει τις μεγάλες μάχες απέναντι στην καραδοκούσα Ε.Ε. για τα δίκαιά μου? Γιατί εγώ δεν κουράζομαι ποτέ να είμαι εύπιστη και αγόγγυστα να δουλεύω για το δικό μου καλό και της Ελλάδας? κι ας ξέρω πως δεν θα αποζημιωθώ ποτέ αρκετά....κι ας ξέρω πως είμαι "κουρασμένη" από τις αποτυχίες και τα άνοστα γνωστά πια πολιτικά τερτίπια....

Δεν υπάρχουν σχόλια: