Μικρή μου έλεγαν ότι οι παπαρούνες φύτρωσαν εκεί που "έσταξε" το αίμα του Χριστού...Τώρα πια λέω πως οι παπαρούνες φυτρώνουν εκεί που κάθε προσωπικός γολογοθάς ξαποσταίνει: μια ματιά στη φύση που ξεκουράζει, μια ανάσα από τον καθημερινό κάματο...εκεί που μυρίζει άνοιξη και ζωή. Παπαρούνες φυτρώνουν εκεί που γυρνούν οι παιδικές μας αναμνήσεις, σε διακοπές, σε αλάνες, σε παιδικά παιχνίδια...εκεί που τώρα ασχήμηνε ο τόπος από τις οικοδομές...Μα το χρώμα τους τόσο έντονο, τυπωμένο στη μνήμη...
ΚΑΛΗΜΕΡΑΑΑΑΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου