Γιατί η Δημοκρατία είναι Αγώνας και όχι Αυτοσκοπός

πριν αρχίσουν τα ευχολόγια για τον αντιδικτατορικό αγώνα, πριν όλοι χρισθούν ξανά αντιστασιακοί και γεννημένη εκείνη τη χρονιά (οπότε η χούντα για μένα είναι κεφάλαιο πρόσφατης ιστορίας) αναρωτιέμαι αν αυτοί που πραγματικά αντιστάθηκαν (και δε ζητούν δάφνες) είναι ικανοποιημένοι με την τωρινή Δημοκρατία. Είναι αυτοσκοπός η προσέλευση στις κάλπες ? ο πλουραλισμός της κατάχρησης εξουσίας και καταλήστευσης του δημόσιου χρήματος? είναι αυτοσκοπός η δημοκρατικές μίζες εις βάρος του εθνικού κορβανά?

Για να μην γράψω άλλα χιλιοειπωμένα,απλά παραθέτω ένα απόσπασμα από το δοκίμιο του Άγγελου Τερζάκη: Προσανατολισμός στον Αιώνα-έλεγχος της δημοκρατικής ιδέας...
..."Μου έχει τύχει πάμπολλες φορές, σε συζήτηση όχι διαλογική αλλά σε κύκλο, ν’ ακούσω κάποιον να λέει, όταν οι διαπιστώσεις φαίνονται να φτάνουν σε αδιέξοδο: «Μωρέ εμάς μας χρειάζεται δικτατορία!» −και δυο-τρεις άλλοι γύρω να συμφωνούν, κουνώντας επιδοκιμαστικά τα κεφάλια τους. Τότε κάτι μαραίνεται μέσα μου, με κυριεύει αθυμία. Όχι γιατί οι άνθρωποι αυτοί βρίσκονται, κατά τη γνώμη μου, σε πλάνη. Αλλά γιατί βλέπω πόσο εύκολα απεμπολούν τα άτομα τις ελευθερίες τους, τα ευγενέστερα δικαιώματά τους, ό,τι με τόσους αγώνες έχει κατακτηθεί στο μάκρος της ιστορίας, με τόσο αίμα. Απεμπολούν δηλαδή την ανθρώπινη

αξιοπρέπεια. Και πόσο είναι πρόθυμοι οι άνθρωποι να την ανταλλάξουν με μιαν αβασάνιστη, κοντόθωρη, χαμηλή αμεριμνησία, που δεν τους εξασφαλίζει−όπως νομίζουν−τα κεκτημένα, αλλά που τους δίνει την ψευδαίσθηση πως τα εξασφαλίζει. Γιατί κανένας, κι ο πιο ανιστόρητος, δεν μπορεί να μην ξέρει ότι τα τέτοια καθεστώτα, τ’ αυταρχικά, τα πιεστικά, έχουν κακό τέλος, και πως τη στιγμή της ανατροπής τους ο σπασμός κλονίζει συθέμελα, συνεπαίρνει τα πάντα, παράνομα και νόμιμα μαζί, ένοχα κι αθώα...."

Γιατί η Δημοκρατία είναι αγώνας διαρκής κι όχι αυτοσκοπός...

Οι αγανακτισμένοι μιλάνε...αρχαία Ελληνικά

Τα αρχαία ελληνικά αποτελούν τη «διεθνή γλώσσα» των αγανακτισμένων.

Οταν όλες οι άλλες μορφές επικοινωνίας αποτυγχάνουν, οι αδικούντες στρέφονται στον αρχαίο ελληνικό λόγο, της χώρας που γέννησε τη δημοκρατία και τη λογική σκέψη. Τον ορθολογισμό και τη λογική επικαλούνται γάλλοι φοιτητές που αποφάσισαν να στείλουν στον υπουργό Παιδείας της χώρας τους κ.Ξαβιέ Νταρκόςεπιστολή γραμμένη στα αρχαία ελληνικά αντί των γαλλικών με την υποσημείωση«Αφού δεν καταλαβαίνετε γαλλικά, σας γράφουμε στα ελληνικά»! Πρόκειται βέβαια για ένα χαριτολόγημα των αρχαιοελληνιστών στο γαλλικό πανεπιστήμιο Παρίσι 5, οι οποίοι διάλεξαν τον τρόπο αυτόν για να τραβήξουν την προσοχή της γαλλικής κυβέρνησης. Οπως τονίζουν στην επιστολή, με το πνεύμα του κειμένου τους δεν θα μπορούσαν παρά να συμφωνήσουν οΠλάτων και οΔημοσθένης. Oι φοιτητές αλλά και οι καθηγητές πολλών πανεπιστημίων της Γαλλίας βρίσκονται σε κινητοποιήσεις που έχουν ήδη περάσει τους τρεις μήνες, αντιδρώντας στον νέο νόμο για τη μεταρρύθμιση των πανεπιστημίων και το νέο καθεστώς εργασίας των εκπαιδευτικών-ερευνητών. Στη γαλλική πρωτεύουσα οι περισσότερες πανεπιστημιακές σχολές είναι υπό κατάληψη και πολλοί καθηγητές προτείνουν εναλλακτικά μαθήματα εκτός των κατειλημμένων σχολών. Οι προβληματισμοί των γάλλων πανεπιστημιακών έχουν ξεπεράσει κατά πολύ τα θέματα που απασχολούν τα πανεπιστήμια της χώρας μας, καθώς στη Γαλλία η πλήρης αυτονομία των ΑΕΙ της χώρας έχει γίνει ήδη πραγματικότητα και μάλιστα χωρίς να αφήσει θετικές εντυπώσεις. Καθηγητές και φοιτητές αντιδρούν στον νέο νόμο που έχει δώσει υπερεξουσίες στους πρυτάνεις των ΑΕΙ, οι οποίοι λειτουργούν πλέον ως «μάνατζερ» με εξουσίες πρόσληψης προσωπικού, ρύθμισης του εργασιακού καθεστώτος και των μισθών τους, ένταξης εργαζομένων σε καθεστώς ιδιωτικού δικαίου αν το θέλουν κ.ά. Παράλληλα με τον ίδιο νόμο έχουν ουσιαστικά αυξηθεί μαζί με την πρακτική άσκηση τα έτη σπουδών των φοιτητών στα παιδαγωγικά τμήματα, οι οποίοι θα πρέπει να περιμένουν πέντε έτη προτού πάρουν την άδεια εξάσκησης του επαγγέλματός τους. Στο πνεύμα αυτό, οι φοιτητές του πανεπιστημίου Παρίσι 5 έστειλαν στον υπουργό Παιδείας επιστολή στα αρχαία ελληνικά, στην οποία αναφέρουν χαρακτηριστικά: «Αγανακτούμε γιατί εμείς μιλάμε και εσύ δεν ακούς».Και τον καλούν να δείξει σωφροσύνη. Οι φοιτητές ζητούν από τον κ. Νταρκός να προτείνει νέο νόμο για την ανώτατη εκπαίδευση της χώρας, ξεκαθαρίζοντας ότι οι διατάξεις του θα πρέπει να είναι δίκαιες.

ΜΑΡΝΥ ΠΑΠΑΜΑΤΘΑΙΟΥ/Βημα

Αγνοείται αρνί....!!!!

κλεμμένο από www.totefteri.blogspot.com

Κόκκινο....χαμόγελο

Κόκκινα χαμόγελα αγάπης και συμφιλίωσης, ανάταση ψυχής και συνείδησης να είναι οι δικές μας μικρές στιγμές αιωνιότητας...κάθε μέρα...

Καλημέραααααα

Ω γλυκύ μου έαρ : άνοιξη φούξια του παροξυσμού

Ψαλμός και ψηφιδωτό για μια άνοιξη στην Αθήνα

Άνοιξη θρύψαλο μενεξεδί

Άνοιξη χνούδι περιστέρας

Άνοιξη σκόνη μυριόχρωμη

[ ...;]Άνοιξη πίκρισμα του σκίνου

Άνοιξη άζωτο της αμασχάλης

Άνοιξη σουσάμι αόρατο

[ ...;]Άνοιξη μυρμηγκιά της μέρας

Άνοιξη αίμα του βολβού

Άνοιξη οπλοπολυβόλο απύλωτο

Στων ωραίων γυναικών τα χέρια

Όπου τύχει

Ριπές θανάτου

Εκατομμύρια σπερματοζωάρια

Στων ωραίων γυναικών τα χέρια

Τα δυνατά λουλούδια με τον ήλιο μέσα τους

[ ...;]Άνοιξη τσίτι τσιτωμένο

Άνοιξη σφήκα του χεριού

Άνοιξη «μη» «θα μας δούνε τέρας»

[ ...;]Άνοιξη μούρο αδάγκωτο

Άνοιξη βιδωτό φιλί

Άνοιξη χάσμα της λιποθυμιάς

[ ...;]Άνοιξη 37 και 2

Άνοιξη Love Amour και Liebe

Άνοιξη no nein και non.

[ ...;]Άνοιξη δόντι λυσσαλέο

Άνοιξη φούξια του παροξυσμού

Άνοιξη αρτεσιανό ηφαίστειο

[ ...;]Άνοιξη σάλτο της ακρίδας

Άνοιξη μήτρα σκοτεινή

Άνοιξη πράξη ακατονόμαστη

[ ...;]Άνοιξη άνοιξη σαλπάροντας

Άνοιξη άνοιξη σημαιοστόλιστη

Άνοιξη «αντίο αντίο παιδιά!»

Ο. Ελύτης, Ποίηση (Τα ετεροθαλή), εκδ. Ίκαρος

Παπαρούνες σαν στάλες αίμα...

Μικρή μου έλεγαν ότι οι παπαρούνες φύτρωσαν εκεί που "έσταξε" το αίμα του Χριστού...Τώρα πια λέω πως οι παπαρούνες φυτρώνουν εκεί που κάθε προσωπικός γολογοθάς ξαποσταίνει: μια ματιά στη φύση που ξεκουράζει, μια ανάσα από τον καθημερινό κάματο...εκεί που μυρίζει άνοιξη και ζωή. Παπαρούνες φυτρώνουν εκεί που γυρνούν οι παιδικές μας αναμνήσεις, σε διακοπές, σε αλάνες, σε παιδικά παιχνίδια...εκεί που τώρα ασχήμηνε ο τόπος από τις οικοδομές...Μα το χρώμα τους τόσο έντονο, τυπωμένο στη μνήμη...

ΚΑΛΗΜΕΡΑΑΑΑΑ

"Ελευθέρωσε το μίσος σου"

από τα Νέα

«Ελευθέρωσε το μίσος σου. Σταυροφορία στην εποχή της οργής. Η μωρία είναι επικίνδυνη. Εναντιώσου απέναντι στη μοίρα σου, ελευθέρωσε το μίσος σου. Τρόμος μπροστά στη στόχευση του όπλου, το μαρτύριο στο μέγιστο.
Πολέμησε τον εχθρό που εκφράζει μια απειλή, εύκολα και βίαια».

Oι παραπάνω στίχοι είναι από το τραγούδι «Ελευθέρωσε το μίσος σου», του γερμανικού συγκροτήματος ΚΜFDΜ, που διακρίνεται για τον σκληρό ηλεκτρονικό του ήχο. Βίντεο του τραγουδιού είχε ανεβάσει στην προσωπική του ιστοσελίδα, στο Μyspace, ο 19χρονος δράστης του μακελειού στον ΟΑΕΔ και αυτόχειρας Δημήτρης Πατμανίδης. Τα αρχικά των ΚΜFDΜπαραπέμπουν στην πρόταση «Καμιά Πλειονότητα για τον Οίκτο», η οποία με αναγραμματισμό γίνεται «Κανένας Οίκτος για την Πλειονότητα» και έχουν πουλήσει παγκοσμίως περισσότερους από 2 εκατομμύρια δίσκους.

Δεκάδες είναι τα συγκροτήματα- κυρίως στη σκληρή ηλεκτρονική, γκόθικ και μέταλ μουσική σκηνή- που οι στίχοι τους παραπέμπουν σε σκηνές βίας.

Στίχους του συγκεκριμένου συγκροτήματος είχε αναρτήσει στην ιστοσελίδα του και ένας εκ των δραστών της σφαγής στο Λύκειο Κολουμπάιν στις 20 Απριλίου 1999 (13 νεκροί και 26 τραυματίες, πριν αυτοκτονήσει), ο 18χρονος Έρικ Χάρις. «Που ήσουν Θεέ, όταν έτρεχαν σε αμόκ. Αιματηρό έγκλημα με όπλα, θάνατος στο Κολουμπάιν», αναφέρει ένα τραγούδι των Γερμανών SΙΤD, που γράφτηκε με αφορμή το τραγικό αυτό γεγονός. «Ήρθαν να σκοτώσουν, ήρθαν να προκαλέσουν, ήρθαν να κάψουν, ήρθαν γεμάτοι πόθο», καταλήγει το ίδιο τραγούδι. Λάτρης των ΚΜFDΜ ήταν και ο 18χρονος Πέκα Έρικ Αουβίνεν, ο οποίος στις 7 Νοεμβρίου 2007 σκότωσε επτά συμμαθητές του και τη διευθύντρια του σχολείου στη πόλη Τουουσούλα της Νότιας Φινλανδίας.

«Σκότωσε όποιον βρεις»
Σε ένα άλλο τραγούδι του συγκροτήματος με τίτλο «Εγώ και το Όπλο μου», κάποιοι στίχοι σοκάρουν. «Χωρίς πρόκληση, σκότωσε όποιον βρεις μπροστά σου. Ετοιμάσου για δράση και ας γίνει ό,τι είναι να γίνει», αναφέρεται. Πάντως, στον επίλογο του τραγουδιού ο στιχουργός προειδοποιεί:

«Τώρα άκου όμως μικρέ. Δεν είναι σωστό να σκοτώσεις στο σχολείο σου». Στα τραγούδια του γκρουπ στο Υoutube, χρήστες του Διαδικτύου αφήνουν σχόλια που προκαλούν τουλάχιστον ανησυχία. «Υπέροχο τραγούδι για να σκοτώσεις αστυνομικούς και δικηγόρους», σημειώνει κάποιος από αυτούς. Δεκάδες είναι και οι Έλληνες χρήστες του Διαδικτύου που σχολιάζουν το τραγούδι «Ελευθέρωσε το μίσος σου», ενώ οι περισσότεροι από αυτούς επισημαίνουν πως το τραγούδι από μόνο του δεν μπορεί να οδήγησε τον Δημήτρη Πατμανίδη σε αυτήν την ενέργεια.

«Δεν πρέπει να ενοχοποιήσουμε τους στίχους. Το βασικό ζήτημα είναι η διαχείρισή τους από ένα άτομο, το οποίο θα ξεφύγει από τη νόρμα της κοινωνίας και θα κάνει μια αιρετική ανάγνωσή τους.

Αυτό εξαρτάται από την εσωτερικότητα του καθενός, δηλαδή από τον βαθμό της κοινωνικοποίησης που έχει υποστεί από την οικογένεια και το σχολείο», αναφέρει ο κοινωνιολόγος Χαράλαμπος Στέρτσος και συμπληρώνει: «Δεν υπάρχει χειρότερο βασανιστήριο για έναν άνθρωπο από το να περνάει απαρατήρητος. Ο μαθητής πηγαίνει στο σχολείο για να τον μάθει και να τον καταλάβει ο καθηγητής του. Σε μια κοινωνία, όμως που βρίσκεται σε κρίση και κατάρρευση, τέτοια γεγονότα δρουν πολλαπλασιαστικά. Ορισμένοι ερμηνεύουν με διαφορετικό τρόπο τα γεγονότα. Το θέμα είναι πώς έχει μάθει ο καθένας να αντιστέκεται. Μπορεί απλές περιέργειες να γίνουν χόμπι, ακόμα και να μεταλλαχθούν σε παθογόνες συμπεριφορές».

Y.Γ. ένα μικρό παράπονο μονάχα...τόσοι εκπαιδευτικοί "περασαν" πλάι του...κανένας μα κανένας δεν τον άγγιξε??? κανένας δεν είπε ένα λόγο ήρεμο, ανθρώπινο? ίσως και να είπαν...ίσως όμως και να μην έσκυψε κανείς πάνω στο απογοηευμένο επαναστάτη...

Η άγονη γραμμή...της πολιτικής

Το σύνηθες μαύρο ( ΤΑ ΝΕΑ)
ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ Κοινοβούλιο έχει από καιρό χάσει την αποστολή του, δηλαδή την παραγωγή νομοθετικού έργου και τον έλεγχο της εκτελεστικής εξουσίας. Τουλάχιστον, το Σύνταγμα δεν αφήνει τη Βουλή χωρίς αντικείμενο: οι βουλευτές μας διαπρέπουν ως ανακριτές των συναδέλφων τους στην πολιτική. Όπως φαίνεται, θα πορευτούμε στις ευρωεκλογές με έναν οργασμό προανακριτικών και εξεταστικών επιτροπών. Το προβλήματα του τόπου μπορούν να περιμένουν μέχρι να διευθετηθούν ορισμένα εσωτερικά προβλήματα του συστήματος εξουσίας. Επί του παρόντος, η Βουλή καλείται να αποφασίσει για την τέλεση από πρώην υπουργό του εξωτικού αδικήματος της «ηθικής αυτουργίας σε εκβίαση». Στο πλαίσιο των εργασιών της σχετικής επιτροπής, προσέρχεται ο τότε σύμβουλος του τότε υπουργού, μέλος της επιτροπής ανάθεσης δρομολογίων στις άγονες γραμμές (αν και μετακλητός υπάλληλος!) και μετέπειτα γενικός γραμματέας του υπουργείου. Ο άνθρωπος για όλες τις δουλειές φέρεται να ομολογεί ευθαρσώς ότι λειτουργούσε ως ιδιωτικός ταμίας του υπουργού, εισπράττοντας οικογενειακά εμβάσματα και εκτελώντας προσωπικές πληρωμές σε τρίτους. Μέρος αυτών των πληρωμών, κατά δήλωσή του, ήταν παράνομο. Χρήματα που κατέβαλε στον πωλητή διαμερίσματος ήταν «τα γνωστά μαύρα που δίνουμε όλοι...». Ο σύμβουλος εμπλέκει τον υπουργό σε παράνομη, ποινικά κολάσιμη πράξη. Αλλά το αυτί των «ανακριτών», που είναι στραμμένο στην «ηθική αυτουργία σε εκβίαση», δεν ιδρώνει καθόλου. Η διακίνηση μαύρου χρήματος, η απόκρυψη φορολογητέας ύλης και η συνακόλουθη ζημιά του Δημοσίου θεωρούνται κεκτημένα δικαιώματα για το σύνολο του ελληνικού πληθυσμού. Δεν θα ήταν άδικο να εξαιρούνται οι υπουργοί από το ευεργέτημα μιας εθιμικά αποδεκτής παρανομίας; Σε οποιαδήποτε άλλη ευρωπαϊκή χώρα, ο εμπλεκόμενος πολιτικός θα είχε την ίδια στιγμή εξαφανισθεί από το προσκήνιο της δημόσιας ζωής. Στην Ελλάδα κινούμαστε με σεβασμό στους δικούς μας άγραφους νόμους. Το δημόσιο χρέος της χώρας οφείλεται κατά το ήμισυ στη φοροδιαφυγή. Στην κατάλληλη ώρα, η πολιτική μας τάξη εκπέμπει καθησυχαστικά μηνύματα: Τίποτα δεν πρόκειται να αλλάξει. Είμαστε όλοι συνένοχοι στην άγονη γραμμή της ελληνικής πολιτικής.

Πόσοοοοο??? Τόσοοοοο !!!!!

Επιστροφή στην εφηβεία...

Δευτέρα πιο βασανιστική απ' ό,τι συνήθως...επιστροφή από άλλη μια σχολική εκδρομή..στην Κω αυτή τη φορά... Μα ήταν εκδρομή στην Άνοιξη, στην εφηβεία, στην αγνότητα της κοσμοθέασης, στην αθωότητα, στο πράσινο του Ασκληπιείου, στο γαλανό του Αιγαίου...εκδρομή στη φύση, στα χρώματα, στα αρώματα...μια 4ήμερη εκδρομή στα παλιά, στις δικές μου αναμνήσεις...μια γιορτή στη νοσταλγία, στο "ξανάνιωμα" της νιότης, του έρωτα, της εφηβείας, της ευτυχίας της άγνοιας...και τα 20 παιδιά...ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ...